کاربرد دستگاه کوتر جراحی
دستگاه الکتروکوتر عموما در عمل های جراحی استفاده می شود. در بعضی از عمل های جراحی مانند جراحی های پوست، چشم، مغز و اعصاب و زنان به دلیل حسیاسیت بالایی که دارند، استفاده از کوتر جراحی دقت و ظرافت عمل جراحی را بالا می برد. مهم ترین کاربرد دستگاه الکتروکوتر متوقف کردن خونریزی در حین عمل جراحی به خصوص جراحی بافت هایی با عروق زیاد است. به همین منظور در دستگاه های جدید از گاز آرگون استفاده می شود. بهره مندی از این گاز باعث می شود بتوان خونریزی را در بافت هایی مانند مغز استخوان، ریه و اندام هایی با خونریزی فعال، سریع تر کنترل کرد.
اجزای مختلف دستگاه الکتروکوتر
کوتر جراحی از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که می توان آن ها را به صورت زیر معرفی کرد:
- قلم تک قطبی یا مونوپولار که به آن الکترود فعال یا قلم کوتر هم گفته می شود و همان طور که عنوان شده در دست پزشک قرار گرفته و باعث ایجاد برش در بافت بدن بیمار می شود.
- الکترودهای قلم تک قطبی که در ابعاد و اندازه های مختلف ساخته و بر اساس نوع جراحی انتخاب می شوند.
- صفحه بیمار یا کوتر پلیت که همان الکترود غیر فعال است که از جنس سیلیکون هادی و نرم و انعطاف پذیر است و باید بر اساس بیشترین توان دستگاه در کم ترین ابعاد ممکن ساخته شود تا تماس کمتری با بدن بیمار داشته باشد و ایمنی لازم رعایت شود. این صفحه به وسیله کابلی به طول ۳ متر به دستگاه متصل می شود و هم چنین امکان اتصال آن به دستگاه های دیگری مثل و هم وجود دارد.
- پدال پایی برای فعال کردن ژنراتور دستگاه به کار می رود. پدال ها در دو رنگ ساخته می شوند که رنگ زرد مخصوص برش و رنگ آبی مخصوص انعقاد خون است.
- پنست دو قطبی که برای انعقاد خون استفاده می شود. تمام نقاط این قسمت عایق و ایمن است و در دست پزشک قرار می گیرد و تنها نوک آن هادی و مناسب برای ایجاد انعقاد است. این بخش هم به وسیله کابل مخصوص به دستگاه متصل می شود.
روش های عملکرد دستگاه الکتروکوتر
دستگاه الکتروکوتر به دو روش فعالیت می کند:
- مونوپولار یا تک قطبی: در این روش یک پروب در دست پزشک است و پلیت به بدن بیمار می چسبد. جریان الکتریکی به وسیله الکترود به به بافت مورد نظر پزشک در بدن بیمار می رود و برش را ایجاد می کند؛ پس از آن جریان به صفحه بیمار رفته و از طریق کابل آن به دستگاه بر می گردد. این روش بیشتر در عمل های جراحی استفاده می شود که احتمال خون ریزی در آن ها بیشتر است.
- بای پولار یا دو قطبی: قدرت الکتریسیته در این روش کم تر است و از آن در جراحی هایی استفاده می شود که به نقاط حساسی مثل اعصاب نزدیک تر بوده و احتمال آسیب و خونریزی در بافت های مجاور وجود دارد. در روش دو قطبی، کوتر پلیت از چرخه انجام عمل حذف می شود و جریان وارد شده، به وسیله همان ابزار خارج می شود. در روش بای پولار از یک پنست مخصوص استفاده می شود تا جریان در همان نقطه ایجاد شده محدود شود.
روش تک قطبی قدرت بیشتری نسبت به روش بای پولار یا دو قطبی دارد؛ هم چنین با استفاده از روش تک قطبی می توان ضایعات را با ظرافت بیشتری در مقایسه با روش دو قطبی برداشت. در اورولوژی در پروستاتکتومی و هم روش مونوپولار کاربردی بیشتری دارد.
بیشتر بدانید
:: بازدید از این مطلب : 45
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0